JD Group haalt 18% omzetstijging door Hibbett en Courir, maar winst daalt en toekomst is onzeker

JD Group, de Britse sportretailgigant achter JD Sports, meldt een omzetstijging van 18 procent in het eerste halfjaar van boekjaar 2026 — maar de glans zit er niet in. Met een totale omzet van 5,94 miljard pond (6,8 miljard euro) is de groei vooral te danken aan de overnames van de Amerikaanse sportwinkelketen Hibbett en de Braziliaanse schoenretailer Courir. Zonder deze aankopen zou de organische groei slechts 2,7 procent zijn geweest. Het is een klassiek voorbeeld van groei door aankopen, niet door kernactiviteiten. En daar zit de knoop: de winst daalt, de marges krimpen, en de consumenten worden steeds terughoudender.

Winst daalt, maar de markt wint

De ebitda — de winst voor belastingen en bijzondere posten — daalde met 13,5 procent naar 351 miljoen pond. De brutomarge zakte met 60 basispunten naar 48 procent. Waarom? Omdat JD bewust prijzen verlaagt in zijn online aanbod. "Gecontroleerde prijsinvesteringen", noemt het het bedrijf. In de praktijk betekent dat: we geven korting om marktaandeel te winnen, ook al gaat dat ten koste van de winst. En het werkt. In Noord-Amerika groeide de omzet met 3,1 procent, mede door de opening van 31 nieuwe JD-winkels en de integratie van Hibbett, DTLR en Shoe Palace. Samen genereren deze formules al bijna 40 procent van de totale groepsomzet.

In Europa is de groei nog sterker: 6 procent organische omzetstijging, met 44 nieuwe winkels in Spanje, Italië, Frankrijk en Polen. De klanten daar kopen niet alleen sneakers — ze kopen een ervaring. De winkels zijn niet langer alleen verkooppunten, maar culturele hubs waar je je identiteit kunt uiten. En dat is wat JD nu verkoopt: status, exclusiviteit, en een beetje streetwear-romantiek. In het Verenigd Koninkrijk daalde de omzet in de eerste zes maanden met 3,3 procent. De markt is moe. De consument is selectief. En de vergelijkingscijfers van het EK voetbal van vorig jaar zijn moeilijk te matchen.

De wereldwijde strategie: distributie, distributie, distributie

Wat JD echt bouwt, is een logistieke machine. Nieuwe distributiecentra in Europa en de Verenigde Staten staan op het punt operationeel te worden. Deze centra zijn niet alleen voor efficiëntie — ze zijn een strategische verdediging tegen de toenemende importtarieven. "De importtarieven maken de uitkomst onzeker", zegt CEO Régis Schultz. Hij heeft geen cijfers, maar wel een gevoel: de kosten zullen stijgen. En als de prijzen stijgen, dan koopt de consument minder. Dat is de dreiging.

De integratie van Hibbett en Courir verloopt volgens plan. Dat is goed nieuws. Maar het is ook een zware last. Je kunt niet zomaar een Amerikaanse keten met 1.200 winkels en een Braziliaanse retailer met 400 vestigingen overnemen en ze meteen als één bedrijf laten werken. Er zijn IT-systemen te integreren, personeel te trainen, leveranciers te herstructureren. En al die kosten zitten in de ebitda-daling.

De klant: veerkrachtig, maar niet dom

Consumenten zijn niet weggezakt. Ze zijn gewoon slimmer geworden. Ze vergelijken prijzen, wachten op uitverkoop, kopen online, retourneren fysiek. Ze kopen niet meer voor de merknaam — ze kopen voor de waarde. En JD weet dat. Daarom investeert het in digitale ervaringen, in retargeting, in kleinschalige, lokale campagnes. In Azië-Pacific is de groei het meest indrukwekkend: een organische omzetstijging van 13,3 procent. Daar groeit de middenklasse, daar zijn sneakers een statussymbool. In het Verenigd Koninkrijk? Daar is de markt verzadigd. De klant is moe van de overvloed.

De toekomst: 150 nieuwe winkels — en een donkere horizon

JD wil in het komende boekjaar 150 nieuwe winkels openen. Dat klinkt als ambitie. Maar het is ook een risico. Want de macro-economische indicatoren verslechteren. Werkloosheid stijgt in de kerndoelgroep — jongeren tussen 16 en 28. En als jongeren geen werk hebben, kopen ze geen €200 sneakers. Schultz waarschuwt: "De verwachting is dat de winst voor belastingen en bijzondere posten aan de onderkant van de marktverwachtingen zal liggen." De consensus ligt op 871 miljoen pond — maar schattingen variëren van 853 tot 888 miljoen. Dat is een smalle marge. En als JD daaronder komt? Dan zal de aandelenkoers bloedpotten.

De laatste cijfers van het vierde kwartaal van 2025 gaven een glimp van hoop: organische groei van 5,6 procent, like-for-like groei van 0,3 procent. Europa was de ster: 10,5 procent organische groei. Maar de Verenigde Staten? Daar was de groei slechts 7,5 procent. En het Verenigd Koninkrijk? Een daling van 0,7 procent. De trend is duidelijk: de groei komt van buiten het Verenigd Koninkrijk. En daarom is de strategie ook duidelijk: focus op Europa, Noord-Amerika en Azië. Het Verenigd Koninkrijk is een stabilisator, geen groeimotor meer.

Wat komt er nu?

De volgende mijlpaal: de jaarresultaten op 21 mei 2025. Daar zal JD de volledige impact van de overnames en de prijsinvesteringen tonen. Maar de grote vraag blijft: kan het bedrijf de winst herstellen terwijl het tegelijkertijd marktaandeel wint? Of is dit een korte termijnstrategie die op de lange termijn de balans verstoort? De antwoorden liggen niet in de cijfers — maar in de keuzes die JD nu maakt. En die zijn riskant.